به گزارش مجله خبری نگار، کاربرد اصلی مهندسی معکوس در این است که جواب یک مساله را میدانیم؛ اما نمیدانیم این جواب پاسخ به چه سوالی است. وقتی سوال و پاسخ را میدانیم، اما نمیدانیم مسیر و فرایند رسیدن به این پاسخ چه بوده است از مهندسی معکوس استفاده میکنیم. مهندسی معکوس فرایندی است که طی آن با باز کردن اجزای یک محصول یا شی و بازسازی آن، به اطلاعات مهمی دربارهی شیوه طراحی محصول دست مییابیم.
معمولا هدف مهندسی معکوس، استخراج دانش یا طراحی نهفته در یک کالا یا خدمت است. این کار عموما با هدف تولید مجدد آن محصول یا تحلیل آن محصول انجام میشود. این محصولات میتواند شامل سازههای معماری و نرمافزاری، ماشینآلات، وسایل ترابری هوایی و هر چیز دیگری شود. به عبارت دیگر مهندسی معکوس حرفهای است که به طراحی، ساخت و تولید و تعمیرات و نگهداری محصولات، سامانهها و سازهها میپردازد.
یکی از کاربردهای مهم روش مهندسی معکوس، تولید یا ساختن یک دستگاه، قطعه یا محصول از روی نمونه مشابه است. در این روش با استفاده از عکس، فیلم یا نمونه موجود، یک دستگاه یا محصول را تولید میکنند. روش مهندسی معکوس ماشین آلات و قطعات با استفاده از نرمافزارهای کد مثل سالیدورک، یا کتیا سرعت بسیار بیشتری پیدا میکند و دقت آن بیشتر میشود.
این نرمافزارها، به کاربران کمک میکند که مدل سه بعدی قطعات را به صورت مجزا یا در یک اسمبلی مشاهده کنند و قبل از شروع فرایند ساخت، بتوانند ایرادها و اشکالات احتمالی را رفع کنند. البته بین مهندسی معکوس و کپی کردن دستگاه، تفاوت زیادی است. در این حالت (مهندسی معکوس در مهندسی مکانیک) به علم و تکنولوژی عملکرد یا سیستم پی میبریم.
روش کپی کردن کاملاً سنتی است و تولیدکننده به دانش و علم طراحی پی نمیبرد. اما در روش مهندسی معکوس، تمام قطعات و اجزای یک مجموعه مورد بررسی دقیق قرار میگیرند و علاوه بر ابعاد و اندازه، جنس و متریال، کاربرد و شرایط ظاهری تمام اجزا هم مورد بررسی قرار خواهد گرفت. مراحل انجام مهندسی معکوس دستگاه شامل «دمونتاژ کامل»، «اندازه برداری قطعات و مدلسازی»، «آنالیز متریال»، «شناسایی مکانیزمها»، «تغییرات و اصلاحات»، «آمادهسازی اطلاعات فنی برای تولید محصول جدید و مشابه» میشود.